Sjonge by Vocaal Ensemble Bonifatius
Mijn namme is Baukje Hellema en ik sjong fanôf 2020 by Vocaal Ensemble Bonifatius. My is frege om in stikje te skriuwen as sjonger by dit koar.
Ik bin opgroeid mei de piano, dat wie it hûsynstrumint wer’t al myn broers en susters oan leauwe moasten. Al hoewol’t ik no sels ek in piano ha, spylje ik net mear sa’n soad, mar it is wol myn helper by it ynstudearjen fan de koarstikken. Ik ha in stevige basis meikrigen, wer’t ik wol hiel bliid mei bin.
As altsjonger ha ik op ferskate koaren sitten. Begûn by it bernekoar en dernei songen by ferskate projektkoaren, krystkoaren, in ensemble en no by Vocaal Ensemble Bonifatius.
Eltsee tongersdei nei Dokkum is foar my in feest. We begjinne de jûn faaks mei strekoefeningen om de sjongspieren wat los te meitsjen, ferfolge mei koarskoalling der’t de lachspieren betiden ek los komme. Waarm wurden, oefenje we de stikken foar it oankommende konsert, Op it programma steane foaral klassiekers mar ek wol hjoeddeistige muzyk.
De gesellige sfear op it koar en it sjongen jowt my in hiel soad enerzjy en ik gean dan faak ek sjongend wer nei hûs om de oare wike wer mei folle nocht nei Dokkum te gean.
Baukje
Hoezo tenor bij Vocaal Ensemble Bonifatius?
Als 16-jarige begon ik als tenor in de Dokkumer gospelgroep Joy for People die toen vooral negro-spirituals zong. Vanaf 1978 zong ik jaren mee in de vierstemmige cantorij van basisgroep De Vier Handen in Groningen. Elke maand liturgische vieringen met nieuwe spirituele liederen van priester-dichter-voorganger Herman Verbeek, muzikaal vertaald door Chris Fictoor en Wilfred Reneman. Vanaf ’84 in Twente was er jarenlang geen koorzang, maar wel het geluk van een blijvende ontmoeting met Paulien die o.a. ook van zingen houdt. Vanaf 2001, terug in Fryslân, ontmoet ik in Loopgroep Hugo Veenker senior Hans Berkhof. Hij schiet mij op een keer aan: ‘’Zeg, ik stop als tenor bij VEB, heb jij geen belangstelling? 't Is een heel leuk koor!’’ ‘’Ik doe alleen mee als Paulien ook meedoet,’’ zeg ik, ‘’want nog een avond in de week uithuizig valt thuis niet goed.’’
Doorslaggevend voor onze aanmelding is het Passieconcert Stabat Mater van Karl Jenkins, uitgevoerd door VEB in 2016 in de Mariakerk in Buitenpost. Opgeluisterd met een bloedstollende Arabische woestijnkreet vanuit achter in de kerk als onderdeel van een onvergetelijk gastoptreden van de Friese jazzmusica en stemkunstenaar Greetje Bijma. De stemtest pakt goed uit: Paulien alt, ik tenor, voortaan elke donderdagavondrepetitie gezamenlijk op pad.
Een koor dat je raakt en niet bang is om te experimenteren. De combi met andere kunstvormen, zoals de passieschilderijen van Jan Kooistra, blijken een handelsmerk, ontdekken we. Met vakdirigenten - toen en nu - die kritisch zijn op zangniveau en stemkwaliteit en tegelijk snappen dat sfeer, humor en onderlinge aandacht voor een goed koor minstens zo belangrijk is.
Lammert